การละเว้นเส้นใยสูงไม่เคยหยุดนิ่ง เราทุกคนรู้ดีว่าเราควรกินไฟเบอร์ให้มากขึ้นและเน้นที่เมล็ดพืชทั้งเมล็ด ผลไม้สดและผัก แต่เมื่อถูกบังคับให้เลือกระหว่างรำข้าวโอ๊ตที่เคี้ยวหนึบ ร่วน ไม่มีรส กับขนมปังปิ้งทาเนยขาวแสนอร่อยสำหรับมื้อเช้า คุณก็เลือกได้ไม่ยาก
แต่ไฟเบอร์นั้นไม่เหมาะกับคุณ มันเชื้อเพลิงและค้ำจุนจุลินทรีย์ในลำไส้ของคุณ – และในลูก ๆ ของคุณและหลานและเหลนเช่นกันการศึกษาในหนูพบว่า ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าเมื่อเราถ่ายทอดยีนของเราไปยังลูกหลานของเรา เรายังส่งต่อระบบนิเวศของลำไส้ที่สะท้อนถึงการเลือกรับประทานอาหารก่อนหน้านี้ของเรา (ไม่กดดัน.)
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาแนะนำให้ชาวอเมริกันรับประทานใยอาหารประมาณ 25 กรัมต่อวัน แต่คนส่วนใหญ่ไม่ตีเครื่องหมายนั้น “คนอเมริกันโดยเฉลี่ยจะได้รับใยอาหาร 10 ถึง 15 กรัม” Erica Sonnenburg นักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดกล่าว
หากนั่นไม่ได้ทำให้คุณรู้สึกละอายใจ
ให้เปรียบเทียบอาหารของคุณกับ Hadza ซึ่งเป็นนักล่าและรวบรวมสัตว์ที่อาศัยอยู่ในแทนซาเนีย Sonnenburg กล่าวว่า “หัวที่พวกเขากำลังกินอยู่นั้นมีเส้นใยมาก [ที่คน] เคี้ยวอยู่ครู่หนึ่งแล้วคายออกมา” เป็นการยากที่จะคำนวณว่า Hadza ได้ไฟเบอร์จากหัวมากแค่ไหน แต่ Sonnenburg กล่าวว่าบางคนคาดการณ์ว่ามันอยู่ระหว่าง 100 ถึง 150 กรัมต่อวันในบางช่วงเวลาของปี
ไฟเบอร์ระดับสูงนั้นสะท้อนอยู่ในความกล้า “ผลการศึกษาทั้งหมดพบว่าประชากรเหล่านี้ที่มีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม เป็นการประมาณการที่ดีที่สุดสำหรับจุลินทรีย์ในสมัยโบราณของเรา พวกเขาทั้งหมดมีจุลินทรีย์ที่มีความหลากหลายมากขึ้น”
ในลำไส้ของมนุษย์ Sonnenburg กล่าวว่าส่วนประกอบของเส้นใยอาหารที่เรียกว่าคาร์โบไฮเดรตที่เข้าถึงได้ของ microbiota หรือ MACs เป็นอาหารมื้อสำคัญ “นี่คือสิ่งที่แบคทีเรียในลำไส้ของเราเจริญเติบโต” เธอกล่าว แบคทีเรียหมักคาร์โบไฮเดรตทำให้เกิดเชื้อเพลิง Sonnenburg อธิบาย ผลิตภัณฑ์เคมีของการหมักนั้นเลี้ยงแบคทีเรีย แต่หลายชนิดก็จะถูกดูดซึมกลับเข้าสู่ร่างกายของเราด้วย
ด้วยใยอาหารน้อยลง จุลินทรีย์ในลำไส้ที่พึ่งพาใยอาหารนั้นก็อาจหายไปเช่นกัน แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นจะถาวรหรือไม่และจะส่งผลกระทบต่อคนรุ่นต่อไปอย่างไรนั้นไม่ชัดเจน เพื่อค้นหาคำตอบ Sonnenburg และเพื่อนร่วมงานของเธอได้สร้างหนูที่มีแบคทีเรียในลำไส้ของมนุษย์ หนูที่เลี้ยงโดยไม่มีแบคทีเรียตามธรรมชาติ ทั้งหมดได้รับการปลูกถ่ายแบคทีเรียในลำไส้ของมนุษย์ผู้บริจาคเดียวกัน
เดิมทีหนูถูกเลี้ยงด้วยอาหารที่มีเส้นใยสูง จากนั้นครึ่งหนึ่งถูกเปลี่ยนเป็นอาหารที่มีเส้นใยต่ำ และได้รับการทดสอบข้อบกพร่องในลำไส้ หลังจากผ่านไปเจ็ดสัปดาห์ หนูที่ได้รับใยอาหารต่ำก็ถูกนำกลับไปรับประทานอาหารที่มีเส้นใยสูง เมื่อรับประทานอาหารที่มีเส้นใยต่ำ สัตว์ต่างๆ แสดงให้เห็นความหลากหลายของไมโครไบโอมของพวกมันลดลง โดย 60 เปอร์เซ็นต์ของแบคทีเรียสายพันธุ์ลดจำนวนลงอย่างมากเมื่อเทียบกับเพื่อนที่มีเส้นใยสูง การกลับไปรับประทานอาหารที่มีเส้นใยสูงช่วยฟื้นคืนความหลากหลาย แต่หนูที่เคยใช้ชีวิตแบบเส้นใยต่ำยังคงมีความหลากหลายของจุลินทรีย์น้อยกว่าเดิมถึง 33 เปอร์เซ็นต์
จากนั้น เพื่อดูว่าอาหารส่งผลต่อลูกหลานของหนูหรือไม่
นักวิทยาศาสตร์ได้เลี้ยงหนูด้วยอาหารที่มีเส้นใยต่ำหรือเส้นใยสูงเป็นเวลาสี่ชั่วอายุคน พวกเขาพบว่าลูกหนูที่ได้รับอาหารเส้นใยต่ำมีความหลากหลายของจุลินทรีย์น้อยลงในแต่ละรุ่น เมื่อถึงรุ่นที่สี่ หนูที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีเส้นใยต่ำได้สูญเสียความหลากหลายของจุลินทรีย์ไป 72 เปอร์เซ็นต์ เมื่อลูกสุนัขพันธุ์ใยต่ำถูกเปลี่ยนมาเป็นอาหารที่มีเส้นใยสูง มีการฟื้นตัวเล็กน้อย แต่ความหลากหลายของจุลินทรีย์ยังคงต่ำกว่าหนูที่มีเส้นใยสูงถึง 67% ความหลากหลายได้รับการฟื้นฟูด้วยขนาดยาของแบคทีเรียในลำไส้ของมนุษย์ดั้งเดิม ที่นำส่งโดยการปลูกถ่ายอุจจาระ
แบคทีเรียที่สูญเสียไปหลายชั่วอายุคน 67 เปอร์เซ็นต์เป็นแบคทีเรีย แบคทีเรียที่มักกินไฟเบอร์ในลำไส้ นอกจากนี้ยังมีกลุ่มโปรตีนที่เรียกว่าไกลโคไซด์ไฮโดรเลสลดลงด้วย โปรตีนจากแบคทีเรียเหล่านี้ช่วยในการย่อยสลายคาร์โบไฮเดรต รวมทั้งจากเส้นใย
Sonnenburg กล่าวว่า “ทุกคนยอมรับว่าเราถ่ายทอดยีนของมนุษย์ไปสู่ลูกหลาน แต่ฉันคิดว่าตอนนี้เราต้องพิจารณาว่าบุตรหลานของเรายังได้รับชุดยีนจากจุลินทรีย์ของเราอีกด้วย” Sonnenburg กล่าว และยีนจุลินทรีย์ใดที่ส่งต่อจะได้รับอิทธิพลจากการเลือกรับประทานอาหารของเรา Sonnenburg และเพื่อนร่วมงานของเธอได้เผยแพร่ ผลการวิจัยของพวกเขาใน วันที่ 13 มกราคมในNature
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของไมโครไบโอมไม่ได้เกิดขึ้นเพียงชั่วคราวเท่านั้น Peter Turnbaugh นักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียในซานฟรานซิสโกกล่าว “สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการแสดงหลักฐานของหลักการ” เขากล่าว “มีความเป็นไปได้ที่จะมีผลกระทบยาวนานต่อไมโครไบโอมที่แปลไปสู่คนรุ่นต่อไปในอนาคต เป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน”
ในขณะที่นักวิจัยทำการศึกษากับจุลินทรีย์ของมนุษย์ พวกเขาได้รับการศึกษาในหนู และมีหนูไม่มากนัก มีการตรวจสอบหนูเพียง 6 ตัวสำหรับแต่ละรุ่น และมีเพียง 3 ตัวเท่านั้นที่ได้รับการปลูกถ่ายอุจจาระขั้นสุดท้ายเพื่อฟื้นฟูความหลากหลายของลำไส้ของพวกมัน
สัตว์เหล่านี้ยังอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ปลอดเชื้อโดยไม่มีจุลินทรีย์อื่น ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถสัมผัสกับแบคทีเรียเพื่อชดเชยสิ่งที่สูญเสียไปได้ ความหลากหลายไม่มีทางไปต่อได้นอกจากลดลง ดังนั้นการค้นพบนี้จะแปลให้มนุษย์เป็น “คำถามที่ดี” หรือไม่ Turnbaugh ตั้งข้อสังเกต เราได้รับจุลินทรีย์ใหม่มากมายในชีวิตประจำวันของเรา “เราอาจไม่ได้ตั้งใจทำการปลูกถ่ายไมโครไบโอม” Turnbaugh อธิบาย “แต่เรากำลังเผชิญกับจุลินทรีย์จากเพื่อนร่วมงาน คนที่เราอาศัยอยู่ด้วย และคนที่เราส่งต่อบนรถไฟใต้ดิน” จุลินทรีย์เหล่านั้นสามารถเปลี่ยนความหลากหลายของลำไส้ของเราได้ แม้ว่าเราจะกินแต่ขนมปังขาวที่มีเส้นใยต่ำเท่านั้น
John Cryan นักประสาทวิทยาจาก University College Cork ในไอร์แลนด์กล่าวถึงการศึกษาครั้งใหม่ว่า “แนวคิดนี้เป็นแนวคิดที่เรียบร้อยมาก และดำเนินไปได้ด้วยดี” แต่เป็นการยากที่จะบอกได้ว่าการสูญเสียความหลากหลายของไมโครไบโอมมีผลกระทบต่อสุขภาพของสัตว์จริงหรือไม่ จุลินทรีย์หายไปอย่างแน่นอน และโปรตีนที่ย่อยเส้นใยก็หายไป แต่ไม่มีใครรู้ว่าจะมีผลกระทบต่อตัวหนูเองอย่างไร “ฉันอยากจะเห็นการอ่านค่าที่ใช้งานได้ ซึ่งเป็นผลมาจากความหลากหลายที่ลดลงในหนูเหล่านี้” บางทีการสูญเสียอาจเปลี่ยนปริมาณการกินของสัตว์ น้ำหนักของพวกมัน หรือพฤติกรรมของพวกมัน
และไม่ว่าจะเป็นไฟเบอร์สูงหรือไฟเบอร์ต่ำ อาหารของหนูทดลองก็ “ไม่หลากหลายมาก” Cryan ตั้งข้อสังเกต มนุษย์กินสิ่งต่างๆ มากมายตลอดช่วงชีวิต และสารอาหารอื่นๆ เช่น โปรตีนหรือไขมัน ก็อาจส่งผลต่อสภาพแวดล้อมในลำไส้ได้เช่นกัน Sonnenburg และเพื่อนร่วมงานของเธอตั้งใจที่จะตรวจสอบสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันในมนุษย์เพื่อดูว่าผลกระทบยังคงมีอยู่หรือไม่
ก่อนหน้านั้น Cryan กล่าวว่า “เราต้องระวัง” เกี่ยวกับสิ่งที่เราอ่านในการศึกษาเช่นนี้ แต่ไม่ว่าขนมปังขาวและอาหารแปรรูปจะทำร้ายเราและลูกๆ หรือไม่ ไฟเบอร์ก็ยังดีสำหรับคุณ “ถ้าคนรู้ว่าไฟเบอร์ดีสำหรับคุณในแง่ของความหลากหลาย [ลำไส้]” Cryan ตั้งข้อสังเกต “ฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ดี”
